Rubrieken
Een verslag ter plaatse:
‘Wilkommen in der Winterexpress’ galmt het door de bus door een skileraar als ik instap bij Hotel Avifauna. ‘Sind sie fertzig für ein winterse erlebnis?’, vervolgt hij enthousiast zijn verhaal. Nog geen minuut nadat de bus wegrijd krijg ik een Jägermeister in mijn handen gedrukt en voel ik de handen van mijn buurman om mij heen slaan. Op Duitse après-ski muziek deint de bus heen en weer, de sfeer zit er direct goed in. Aangekomen op de parkeerplaats van Archeon worden wij ontvangen met fakkels door Heidi’s en Peters. Gedurende de hele ontvangstlaan klinkt Tiroler muziek uit de boxen en vormen fakkels, opgespoten sneeuw en duizende lichtjes een prachtig winters decor.'
Het winterse plein
'Na enkele minuten lopen komen we aan op het winterse plein. Hier worden we ontvangen met Warme Chocomelk en Glühwein. Voor ons zingt een koor diverse liederen, het doet me denken aan een winterdorp alleen dan zonder skiheuvel. Na een tweetal liederen te hebben gehoord nemen de Heidi’s ons mee richting de Herberg, wat later het hart van het feest blijkt te zijn. In de herberg vormen lange tafels, een groot podium en diverse sfeerkaarsen het decor wat het meeste weg heeft van een deinende Beierse feestzaal. Nadat iedereen aan één van de vele buffetten zijn eten heeft kunnen bemachtigen is het tijd voor de eerste twee artiesten. In een tijdsbestek van een uur volgen Der Heino en een sprekende look-a-like Robbie Williams elkaar op. De hele zaal swingt en als de host van de avond aangeeft dat het tijd is om naar buiten te gaan volgen mensen elkaar in polonaise naar de garderobe.'
Wintersportdorp
'Buiten is het gehele park aangekleed als een echt wintersportdorp. De winterse toetjes, warme Choco en Gluhwein wordt verspreidt in het park uitgedeeld. In de besneeuwde huisjes branden gezellig de openhaarden en vermaken diverse winterse ambachten als de tingieter, verhalenverteller, smid of barbier de gasten. Het hart van het dorp wordt gevormd door een prachtig verlicht plein waar grote vuren een ultiem gezellige sfeer neerzetten. Overal staan ski’s en snowboards en de diverse Skileraren en skileraressen entertainers die door het dorp lopen geven iedereen het echte wintersportgevoel.
Om het plein heen staan diverse ludieke winterspelen opgesteld waar de gasten zich kunnen uitleven. Men kan onder andere op de IJsbeer rodeo, houtzagen, skibroekhangen, Tiroler Koemelken, IJsbeerwerpen, Sneeuwpopworstelen of IJspegelschieten. Binnen in het klooster is zelfs een bierproverij en er zijn diverse fotomomenten in bijvoorbeeld een hol ijsblok of knus tussen de schouders van twee Heidi modellen.'
Vuurwerkshow
'Rond 21.00 uur wordt de lucht opeens totaal verlicht door – naar wat blijkt – een prachtige vuurwerkshow. Om mij heen zie ik de gasten naar elkaar toe kruipen en de eerste romances ontstaan. Met een toetje in mijn hand geniet ik van deze prachtige show om vervolgens om 21.25 weer rustig aan mijn weg naar de Herberg te vinden.'
Gerald Joling en vier feestzalen
'Binnen in de Herberg zijn ondertussen alle tafels opgeborgen en is het podium in de herberg vrij gemaakt voor het nachtclub entertainment. Boven bevinden zich de Apres Ski zaal met een interactief karaoke en wintersport spel en de luxe meet&greet zaal waar een troubadour als achtergrond diverse smartlappen speelt.
In een ander (met een tent) aaneen gesloten gedeelte speelt een band het dak eraf en staat het vol met relaties op de dansvloer. Aan de muur hangen op strategische plaatsen plattegronden, welke door de diverse zalen met ieder zijn eigen beleving weer aan wintersport doet denken. Ik besluit mijn weg terug te vinden na de Herberg nadat ik hoor dat de directeur Michael van den Hurk ondertussen zijn aantreden op het podium heeft gemaakt. Als vervolgens ‘Maak me gek’ door hem wordt ingezet verschijnt opeens Gerald Joling achter hem op het podium en kan de avond helemaal niet meer stuk. De zaal ontploft en zingt mee op diverse nummers als ‘Maak me gek’ en ‘Ik leef mijn droom’. '
Sterretjes en Jägermeister
'Rond 23:30 wordt de muziek gedempt en wordt ons door de host verteld dat iedereen zo snel mogelijk zijn jas moet pakken, er staat ons nog iets te wachten. Achteraf bleek dit te gaan om het afscheidritueel. Een moment wat op papier moeilijk tot zelfs niet te beschrijven is en wat u als lezer waarschijnlijk pas snapt als u er bij was geweest.
Elke gast is buiten door de Heidi’s en Peters voorzien van sterretjes en een bittertje. Met de armen om elkaar heen geslagen zingen de circa 500 overgebleven medewerkers ‘Met bloed, zweet en tranen’. Een rilling loopt over mijn rug, 3 minuten lang ben ik stil. Wat een avond. Geloof me, dit had ik nooit achter mijn collega’s gezocht.
Ik ga naar huis en zie iedereen met een enorme glimlach op het gezicht. Iedereen die ik spreek heeft de energie die je normaliter alleen op de Wintersport beleefd. Het loopt tegen 12 uur en ik ben nog lang niet moe. Om mij heen zie ik ook vele happy gezichten. De bus brengt ons terug naar Hotel Avifauna, waar in de bar tot laat nog is doorgefeest.'
