Rubrieken
Die achterlijke bierzuipende “Super Boeruh” uit de Achterhoek organiseren zonder met de ogen te knipperen het grootste betaalde muziekfestival van Nederland en het grootste motorcross event van de wereld. Al jaren oreren marketeers tegen zaaltjes strakke pakken eventers dat eerlijke events, blablabla dicht bij jezelf blijven zal resulteren in blabla rendement blabla. Never nooit heeft er ooit een eventer iets mee gedaan.
Geen lef in de pens zeggen de Achterhoekers die links en rechts iedereen inhalen die zich slimmer voordoet dan men aankan. Beetje crossen. Beetje bier drinken. Beetje gein maken met elkaar. Niets doelgroepen. Geen doorgetimmerde marketing, maar dat georganiseerd wat jezelf en je vader het leukste vinden: ”Het leven is 1 groot feest”.
Bij Achterhoekers kan alles mits het de feestvreugde verhoogt. ”U kunt nu nog terug”, staat er bij de ingang: “Lach niet om onze prijzen we lachen ook niet om uw salaris”. Koop een broodje:”Schoap” en serieus eten met een echte michelin-ster in: ”Le Carburateur”. Van Tante Rikie in generaals uniform krijg je: ”een schup onder je kont”, als je westers dwars gaat liggen en kun je negen kilometer omlopen om af te koelen. Het festival is 100% Kane vrij. Boven de friettent: ”A-j honger heb vret i-j alles”.
Crossen op een banaan en met zijn allen zwemmen in een opengewerkte giertank. Zelfspot, niets serieus nemen en vooral jezelf niet: “Nöhlen is dodelijk. Voorwaarts Gas. Vaak bu-j te bange”, zegt de Achterhoeker en gebeurt er never nooit wat: ”Was heel Nederland maar zo gezellig”.
De Achterhoekse volksaard van:”Noaberschap” en gemoedelijk bier drinken omgezet in een festival met jaloersmakende eigenheid. Het DNA van de Achterhoeker en dat vermarkten om maar weer even in het eventjargon verder te brabbelen. Niets geen zakenoutfit met conceptgeneuzel, maar met de poten in de modder 156.000 bezoekers begroeten en samen vrienden worden voor het leven. Wat nou relatiemarketing…
