Voor we 2021 in gaan: een ode aan zij die onze branche hebben verlaten en een plicht voor de rest...
Wat een jaar. Wat een ellende. Wat een veerkracht, maar ook wat een kansloze en uitzichtloze strijd voor velen in de branche. En als je dan aan het eind van het jaar de balans opmaakt, dan gaan we beter, krachtiger en alles omvattender dan ooit te voren terugkomen, maar mag niemand, maar dan ook niemand voorbij gaan aan de keiharde ellende van faillissementen, kleinere teams en vooral ook alle expertise en ervaring die onze branche kwijtraakte in 2020…wat een jaar…
Freelancers die overal tussen vielen. Bedrijven met een verkeerde sbi-code die niet in het lijstje ‘evenement’ bleek te staan. Bureaus die zichzelf in de koelkast zetten. Verhuurders die een rigoureuze beslissing namen: deur op slot. Locaties te koop, gezichten, boegbeelden van eventbedrijven en locaties die stopten of weggesneden werden...
Daar tegenover? Een overheid die tov alle andere Europese landen het snelst en meest adequaat handelde: na een eerste korte klap met een noodloket waren de steunpakketten snel en eenvoudig aan te vragen. Wie tussen wal en schip viel zal dit niet beamen, maar gelet op de landen om ons heen, mogen we de handen dichtknijpen. Branchegenoten en opdrachtgevers die in no time gingen omdenken. Het leverde steeds mooiere en impactvollere online of hybride oplossingen op. In een paar maanden tijd verzamelden we expertise, learning by doing en perfecte cases om straks als het weer mag de online successen bij de kracht en impact van onze live communicatie en experience marketing op te tellen…een gouden vooruitzicht. We worden een tak van de marcom-mix waar helemaal niemand meer om heen kan.
En toch rest er slechts een ode. Een ode aan zij die geen onderdeel meer zijn van de branche waar communicatie en marketing tot leven komen en daardoor merken en bedrijven tastbaar worden, communicatie tot in hoofden en harten geraakt en we massaal echt gepakt kunnen worden door een boodschap vol interactie en beleving. En die wereld waar we in 40 jaar tijd tot volwaardige experts met steeds meer aanzien en bewijs voor onze impact zijn doorgegroeid, daar zijn veelal in stilte heel veel gouden collega’s uit de branche vertrokken. Omscholen. Ontslagen. Kansloos geknokt. Het virus is dus niet alleen het virus van niet-ontmoeten en verboden evenementen, het is ook een virus dat woekerde tot in de spelonken van onze branche.
Belofte?
Deze ode is niet alleen bedoeld om de vertrokken eventprofessionals te bedanken of te eren. Nee deze ode aan hen moet een belofte zijn van de over gebleven eventbedrijven: laat COVID-19 geen chronisch effect hebben op onze branche. Het is onze gezamenlijke verantwoordelijkheid, in een branche waar niemand iets is zonder onderdeel te zijn van, om straks als we weer gaan, als een gouden toekomst wacht, om zo snel als we kunnen de expertise en experts weer terug te halen in onze branche.
Wij wensen iedereen dat alles wat je miste, alles wat niet kon, alles wat niet was in 2020, straks in 2021 op de mooiste en krachtigste manier wel zal plaatsvinden. Hup EventBranche!
Foto: het team waar we 2019 mee afsloten. Inmiddels een veel kleiner team en geen foto van de kerstborrel 2020...
