Bekende Nederlanders zijn eigenlijk net gewone
Nederlanders, maar dan net iets anders. Dat is mijn eigen bescheiden niets
zeggende conclusie na een avond galapremière van The Wiz in het
Beatrixtheater. Mijn eerste galapremière en ik geloof dat ik hier wel aan kan
wennen.
Bekende Nederlanders zijn eigenlijk net gewone Nederlanders, maar
dan net iets anders. Dat is mijn eigen bescheiden niets zeggende conclusie na
een avond galapremière van The Wiz in het Beatrixtheater. Mijn eerste
galapremière en ik geloof dat ik hier wel aan kan wennen.
Strak in smoking en vriendin in galajurk met als enige houvast dat Marja en
haar man ook zouden komen. Een beetje aan de vroege kant, maar het leek toch al
wel druk bij de ingang van het Beatrixtheater. Oh nee, dat waren dus
BN-spotters. Ze waren met veel gekomen. Tientallen (vooral meisjes en vrouwen op
leeftijd) hadden zich achter de dranghekken geïnstalleerd voor een middagje
schreeuwen, gillen en knipsen. "Uh schatje, moeten wij eigenlijk ook over die
loper?"
Ja, daar moesten wij ook over...Om dan toch maar de show te stelen snel de
hand van Tanje Jess vastgepakt en mijn vriendin aan een GTST-er
gekoppeld...houdt u de roddelbladen maar in de gaten...Eenmaal binnen een beetje
onwennig aan de champagne, maar het werd al snel gezellig toen Marja en haar man
binnen schreden. Leuke, snelle, moderne musical. Echt zo'n feel good show. Daar
hou ik wel van.
Het feest na afloop was voor mij/ons vooral een feest
van herkenning. Alleen dan blijkt dat ik wel mensen als André van Duin, Maud en
Ludo herken, maar zij mij niet. Corry van Gorp dompelde voor een draaiende camera
nog even haar achterhoofd in mijn glas drinken, maar verder waren we zo anoniem als
Patty Brard zonder make-up. Toch heb ik drinken besteld naast Henny Huisman, zag ik Henny
Huisman duidelijk een keer naar mij kijken en stond ik samen met Danny de Munk
bij de Sushi-bar...ja ik heb er weer een paar honderd vrienden bij. Later meer over
mijn tweede galapremière.
