Rossa komt met aanvullingen op het eerder gepubliceerde artikel 'De Reisbureauregeling kan u veel geld kosten'
Aanvulling 1
In het artikel wordt terecht aangegeven dat de reisbureauregeling, na Europese jurisprudentie, “van toepassing is op iedere ontvanger van een reisdienst, dus zowel op de werkelijke individuele privé reiziger als op de ondernemer die optreedt als reseller van de reisdienst.” Hier heb ik echter een aanvulling op:
Als gevolg van de uitspraak van het Europese Hof van Justitie is de Nederlandse wetgeving – alsook de wetgeving van twintig andere lidstaten – niet in overeenstemming is met de Europese Btw-richtlijn. Op basis van de huidige Nederlandse wetgeving is de reisbureauregeling immers slechts van toepassing bij de verkoop van reizen aan reizigers. Naar aanleiding van deze uitspraak heeft er een bespreking plaatsgevonden tussen het Ministerie van Financiën en de ANVR, waarin om een redelijke overgangsregeling is verzocht. Naar verwachting zal per 1 november 2014 de reisbureauregeling zowel gelden bij de verkoop van reisdiensten aan (individuele privé) reizigers als aan doorverkopers (resellers). Tot die tijd zijn nog steeds de reguliere btw regels van toepassing op de verkoop van reisdiensten aan doorverkopers. Deze reguliere btw regels zijn bedrijfsvriendelijk. Het is dan ook raadzaam om goed na te gaan welke reguliere btw regels van toepassing zijn en hoe daarmee is omgegaan sinds 1 april 2012. Indien er te veel of te weinig btw is afgedragen, dient dit te worden gecorrigeerd.
Aanvulling 2
In het artikel wordt terecht aangegeven dat “De reisbureauregeling een nieuwe btw-regeling is die geldt als er reisdiensten worden verkocht. Dit is het geval als er 1 of meer onderdelen van een reis worden ingekocht bij andere ondernemers, en op eigen naam worden verkocht aan reizigers.” Hier heb ik een aanvulling op:
De reisbureauregeling is van toepassing op handelingen van reisbureaus, voor zover de reisbureaus op eigen naam tegenover de reiziger handelen en zij voor de totstandkoming van de reizen gebruikmaken van de leveringen van goederen en diensten van andere ondernemers. Het EU Hof van Justitie heeft verder aangegeven dat de activiteiten van een reisbureau worden gekenmerkt door het feit dat zij meestal bestaan uit verschillende verrichtingen, met name op het gebied van vervoer en accommodatie. In de praktijk is echter de vraag gerezen of er voor de kwalificatie van een reis als reisdienst in de zin van de reisbureauregeling vereist wordt dat de reis in ieder geval vervoer of accommodatie bevat. Zo is de vraag gerezen of een eendaagse of meerdaagse reis georganiseerd door een reisbureau als een reisdienst kwalificeert, indien de accommodatie en het vervoer door de reiziger zelf wordt ingekocht/ zelf wordt verzorgd. Denk bijvoorbeeld aan de volgende situatie: Een bedrijf gaat met zijn werknemers een weekend naar Berlijn. Het bedrijf boekt zelf de accommodatie en de vlucht. De dagindeling laat het bedrijf echter door een reisbureau verzorgen. Het reisbureau verzorgt op zaterdag en zondag een all-in tour door Berlijn. De all-in tour kan bestaan uit: toegangskaartjes, gidsbegeleiding, lunch, huur van fietsen(of ander vervoermiddel), excursie en diner. De samenstelling van de all-in tour kan per dag verschillen, maar bestaat in ieder geval uit minimaal twee ingekochte reisproducten. In de praktijk heerst de gedacht dat een reis als reisdienst kwalificeert als in ieder geval accommodatie en/ of vervoer onderdeel uitmaakt van de reis. Een all-in tour zoals net aangegeven omvat echter geen accommodatie of vervoer. Kwalificeert een dergelijke all-in tour dan wel als een reisdienst? Ik heb op anonieme basis een inspecteur van de Belastingdienst gesproken die zich bezig houdt met de reisbureauregeling en hij was van mening dat een dergelijke all-in tour wel als een reisdienst zou kunnen kwalificeren. Dit was uiteraard slechts zijn mening en geen standpunt. Mij is verder bekend dat de definitie van ‘reisdienst’ verschillend wordt uitgelegd in de andere lidstaten.
BRON: Joanna Rossa BTW Advies
