Column Redactie: de kracht van anders zijn en aandacht serveren

Ja zeggen tegen een leuk uitje, wekt verwachtingen. Maar ja zeggen na echt overtuigd te zijn, zorgt vooral voor mooie inzichten, respect en wijze lessen. Ik zat naast hem bij het Feyenoord Gala deze zomer. Strak in de smoking, voor het goede doel, in de prachtige setting op de middenstip van de Kuip. De tafel waar we aan zaten werd gehost door Maessen Tenten en dus was het een soort bonte verzameling van diverse eventprofessionals. Na een kort praatje met de mij bekende buurman, draaide ik maar eens naar rechts en werd vanaf moment 1 gegrepen door het verhaal van Michiel van den Berg. Een telg uit een Noordwijkse horecafamilie, die samen met zijn broer het aan durfde om binnen de familiaire 'erfenis en genen' een andere afslag te nemen. Daardoor ontstond een bijzondere driehoek aan het strand in Noordwijk: boutique hotel Vesper is volledig anders dan het overige aanbod aan de kust, strandtent en restaurant Het Zuiderbad direct aan zee en beachclub Bries, die door het beste van strandtenten over de hele wereld en bijhorende internationale kaart, een briljante uitstraling heeft. 'Kom een keer langs.' Daar was na 1,5 uur zeer boeiend elkaar alles verteld te hebben, dat lastige aanbod...Kom een keer langs?

'Nee, ik vind dat we dat als EventBranche.nl niet kunnen doen, doen we eigenlijk nooit.'
- Maar ik nodig EventBranche.nl niet uit, ik nodig jou uit. Ik wil het je laten zien en het je als mijn gast laten beleven.

Het kostte hem wat meer overredeingskracht, maar uiteindelijk het aanbod aangenomen. Online nog eens even kijken met wie ik nu 1,5 uur zo boeiend had zitten luisteren en praten. Natuurlijk: meest markante horecaondernemer van het jaar, samen met zijn broer. De man was volledig oprecht en dus ontwapenend, het verhaal klonk als een klok, maar op de één of andere manier had ik het gevoel dat ik een wijze les bij hem op kon halen.

Begin september. Goede timing want ik moest als eventprof nog altijd het succes van Soldaat van Oranje van dichtbij zien en wat is er dan mooier om een vroege herfstwandeling te maken in Noordwijk. Het werd 28 graden. 'Zullen we het dan maar verzetten.' Niks ervan, ik was zijn gast. Bij binnenkomst in hotel Vesper lopen we het restaurantgedeelte binnen, tegen de bar, met de stelling die tot de 3e verdieping reikt. We mogen even plaatsnemen in de zon en dan komt er zo iemand u inchecken. Drankje van het huis. Om vervolgens in een, wat voelt als privé, gesprek ons zelf met een glimlach in te schrijven. Het was zonder dat we het zelf wisten het begin van een aaneenschakeling van 'kloppende zaken'.

Zonder geslijm
Waar er vanuit de eventbranche nog wel eens gezegd wordt van de hotelbranche dat ze heel goed weten wat gastvrijheid is, maar dat ze van events niet al te veel kaas hebben gegeten, beleefden wij het tegendeel. Het begint bij de positionering en aankleding van de zaken. Anders durven zijn. Zeker Vesper en Bries onderscheiden zich al bij de eerste aanblik. Maar wat de broers Van den Berg gelukt is, is veel meer dan inrichting of een goede kaart. Hoe jong sommige medewerkers ook zijn, ze hadden het allemaal: oprechte persoonlijke aandacht, zonder geslijm of gemaaktheid. Heerlijk!

Terwijl de jongen op het terras van Bries vraagt of alles nog naar wens is, of we weten wat er nog meer mogelijk is en ondertussen nog even uitlegt dat als wij het vlaggetje omhoog zetten dat hij dan zo snel als hij kan aan komt rennen om ons even te helpen, zie ik Michiel en Martijn van den Berg binnen iedere klant als vrienden welkom heten en na de tafel te begeleiden voor de lunch. De hele zaak zit vol, alle strandbedjes, maar niemand komt aandacht te kort. Ze serveren als team aandacht en het werkt.

Dekentje om, jasje uit
Terug bij Vesper, dat qua inspiratie voor eventprofessionals een bezoekje waard is, vragen de drie medewerkers samen of het lekker was op het strand. Waar we vandaan komen, of we al eerder in Noordwijk zijn geweest en of we al weten wat we vanavond gaan doen. Het is zo simpel maar ook zo'n uitzondering, ik nodig ze nog net niet uit om mee uit eten te gaan. Dat doen we zelf 's avonds wel bij Bries. Bam, de hele zaak helemaal vol, tot de laatste stoel op het buitenterras. De bediening loopt zich de benen uit hun lijf, maar ik kan maar niemand vinden die niet in naam van hun twee 'bazen' vergeet aandacht te serveren. Precies op het moment dat ik denk 'toch wel koud' komt een meisje langs: 'Best wel koud nu he meneer, wilt u een dekentje?' Ik denk aan de eventbranche. Ik denk aan de vaak terechte kritiek dat we hospitality in Nederland vaak invullen met een gemaakte glimlach, tenminste als die er nog van af kan en ik zit nu in een bad van harde werkers, keiharde werkers, die met z'n allen bezig zijn om mij, ons, een prachtige dag te bezorgen. Wat een event!

Het dekentje is volgens Michiel nu niet meer genoeg. Het tafeltje voor twee staat al klaar. Onze nieuwe buurman probeert ondertussen zijn jasje uit te doen, maar komt niet verder dan 1 mouw, want meteen is er iemand om hem te helpen. Onze 'ober' van buiten komt met een glimlach binnen lopen met onze drankjes die we buiten hadden besteld. 'Vonden jullie me niet meer leuk', ach het zijn van die hele kleine dingen, waarvan ook veel van u zullen denken, jaja, maar ik kom er daar in Noordwijk nog maar weer eens achter: aandacht, persoonlijke, oprechte aandacht, is één van de absolute hoofdingredienten van een geslaagde avond en ook echt van een geslaagd event.

Geen cadeautje
Er ligt geen cadeautje op ons bed. Geen overdreven 'oh, die zijn op uitnodiging van de baas gevoel', sterker nog ik zie hoe ze bij Vesper iedere gast op de zelfde manier in de meest positieve zin van het woord inpakken. Michiel wil niet dat ik er over schrijf, ik was zijn gast, gewoon als gast. Maar ik kan het niet laten. Ik heb twee hele belangrijke dingen geleerd die ik wel wist, maar nu in de praktijk zag. Anders zijn en de meest oprechte persoonlijke aandacht bieden, daar begint ieder succes. Na het drukke ontbijt in het volgeboekte hotel neemt een gast afscheid en staat er op om de medewerker nog een knuffel te geven. De volgende uitchecker geeft de grootste fooi die ik ooit door een Nederlander heb zien geven: 'Wel voor het hele team he'. Ik zit ondertussen aan de tafel toch te typen. 'Zal ik je even aan een tafel zetten met een stopcontact?' Het houdt maar niet op. 'Hoi ik ben Mark', het blijkt Mark Brouwer, de general manager, die nog maar eens uitlegt hoe ze steeds weer de juiste mensen zoeken. Toch nog even de zakelijke mogelijkheden bekijken? Waarbij de suites perfecte boardmeetingruimtes blijken en Bries als evenementenlocatie al lang zijn eventmanagers heeft weten te vinden. 'Meneer, ik heb even uw portemonnee gepakt, hij lag nog op tafel. Alstublieft.' Wat kan horeca mooi zijn, wat kan hospitality goed zijn en wat is zelfs een bezoek aan een hotel en strandclub dan al een event op zich. Hup Nederlandse horeca, hup eventbranche!